Lees het verhaal van Silleke (44):
Ik ben nu bijna 45 jaar en weet al sinds een aantal jaar dat ik lesbisch
ben. Ik ben een paar keer verliefd geweest op een vriendin maar het
was nooit wederzijds. Vorig jaar april sloeg de vonk over. Mijn vriendin
van 38 jaar oud die ik al 6 maanden kende werd verliefd op mij en ik
op haar een paar dagen daarna. Het was deze keer wederzijds en ongelooflijk
mooi en echt. Onze coming-out was voor allebei heel emotioneel. Mijn
man is heel erg verdrietig, hij wilt mij niet kwijt raken. Mijn ouders
kunnen mijn situatie niet accepteren. En de familie van mijn man vooral
mijn schoonmoeder heeft veel begrip voor en accepteert dat ik wilt scheiden.
Dus in oktober van afgelopen jaar, besloten wij mijn vriendin en ik
samen te gaan wonen (3 km van mijn man vandaan omdat mijn zoon van 16
zou bij hem blijven) met haar 2 kinderen van 5 en 1 jaar oud. Wij hadden
een heel mooi appartement gevonden waarop wij allebei verliefd op waren,
met alle confort. En toen begonnen de moeilijkheden. Op het laatste
moment zei Sitske (mijn vriendin) tegen mij dat zij voor de kinderen
in de buurt van haar man en moeder wou blijven wonen....Sinds die tijd
is het een beetje uit tussen ons. Ik wil in de buurt van mijn zoon blijven
wonen, het is een puber en hij moet naar mij toe kunnen komen wanneer
hij zin in heeft, Toch? maar Sitske en ik missen elkaar verschrikkelijk
veel. Wij chatten regelmatig en hopen nog steeds om samen te zijn. Wij
willen eerst een lat-relatie beginnen en daarna kijken hoe het gaat.
Dat betekent dat ik voorlopig alleen moet gaan wonen en mijn vriendin
ook. Maar ik ben nu bang om alleen te gaan wonen. En mijn man achter
laten wordt steeds moeilijker. Hij hoopt nog steeds dat wij samen nog
lang gelukkig kunnen worden. Ik woon nog steeds bij hem en hij doet
zijn allerbeste voor mij. Resultaat: Ik ben nog bij mijn man en houd
nog steeds van mij vriendin. Ik vraag mij af als het nog de moeite waard
is om te wachten. Ik heb mij nog nooit zo ongelukkig gevoeld als nu.
Wie heeft zo een situatie mee gemaakt?
Groetjes
Silleke